Postępowanie o zatwierdzenie układu to najczęściej wybierane postępowanie restrukturyzacyjne. Jest to doskonała alternatywa dla upadłości, dając dłużnikowi szansę na uratowanie przedsiębiorstwa.

Założenia postępowania o zatwierdzenie układu:

• Minimalna ingerencja sądu: jest to procedura, w której udział sądu jest ograniczony do minimum. Dłużnik odgrywa kluczową rolę w prowadzeniu procesu, podejmując decyzje dotyczące ustalenia warunków układu oraz negocjacji z wierzycielami.
• Dłużnik nie traci kontroli nad przedsiębiorstwem: istotą postępowania jest umożliwienie dłużnikowi zachowania kontroli nad swoim przedsiębiorstwem w czasie trwania procesu restrukturyzacji.
• Ograniczone ryzyko dla zarządu: dla dłużnika, który nie spełnia kryteriów ustawowej niewypłacalności postępowanie o zatwierdzenie układu stanowi alternatywę do uniknięcia ryzyka utraty kontroli nad przedsiębiorstwem.

Etap postępowania:

• Inicjatywa dłużnika: to dłużnik decyduje o podjęciu kroków w celu zainicjowania postępowania o zatwierdzenie układu. Jego działania obejmują między innymi ustalenie warunków układu, złożenie wniosku do sądu o zatwierdzenie układu oraz negocjacje z wierzycielami.
• Termin ustalenia dnia układowego: dłużnik jest odpowiedzialny za wyznaczenie dnia, od którego skutki otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego zaczną obowiązywać. Termin ten musi być zgodny z przepisami prawa i pozwolić na odpowiednie przygotowanie układu.
• Rola nadzorcy układu: w trakcie postępowania, dłużnik może zawrzeć umowę z nadzorcą układu, który pełni rolę doradcy ekonomiczno-prawnego. Jego zadaniem jest wspieranie dłużnika w negocjacjach, nadzorowanie prawidłowego przebiegu procesu oraz przygotowanie sprawozdania z wyników głosowania nad układem.

Korzyści i ograniczenia:

• Korzyści dla dłużnika: postępowanie o zatwierdzenie układu daje dłużnikowi szansę na ochronę przedsiębiorstwa, uniknięcie bankructwa oraz zachowanie kontroli nad działalnością w okresie trudności finansowych.
• Ograniczenia: pomimo korzyści, postępowanie to nie jest pozbawione ryzyka. Dłużnik musi wykazać się odpowiednią zdolnością negocjacyjną i zarządczą, a także być gotowy na podjęcie wysiłku w celu przekonania wierzycieli do akceptacji układu.